คุณเคยมีความรู้สึกที่ว่า ตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกเซ็งๆ เหนื่อยๆ ไม่อยากจะทำอะไรบ้างรึเปล่า
ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น
บางครั้งผมก็ทำงานไปด้วยความหดหู่
พร้อมกับมีคำบางคำลอยอยู่ในหัวตลอดเวลา
มันพร่ำบอกว่า เบื่อจัง เมื่อไหร่จะถึงเวลาเลิกงานซักที เมื่อไหร่ เมื่อไหร่ เมื่อไหร่!!!
ยิ่งเสียงนี้ดังมากขึ้นเท่าไหร่ เรี่ยวแรงผมก็ค่อยๆหมดลงไปทุกที ทุกที...
จนสุดท้าย ผมต้องยอมฟังเสียงเรียกร้อง และทรุดตัวลงบนเก้าอี้
นั่งเหม่อมองบรรยากาศรอบตัว โดยไม่มีเป้าหมายใดๆ เหมือนเครื่องยนต์ที่ไม่มีน้ำมัน
ผมมองไปรอบๆตัว แล้วตั้งคำถามกับตัวเองว่า นี่เรามาที่นี้ทำไมกัน
เราต้องการอะไรจากที่นี่
มีคำตอบ สองสามคำตอบค่อยๆผุดขึ้นมา
ผมพยายามนึกถึงว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าผมสามารถทำให้คำตอบเหล่านี้เป็นจริงขึ้นมาได้
ไม่นานนัก ผมก็รู้สึกได้ถึงเรี่ยวแรงที่เพิ่มขึ้น เหมือนปลาที่ได้น้ำ เหมือนทานตะวันที่ได้แสงแดด
ผมลุกจากเก้าอี้ตัวนั้น...
...เดินตรงไป ยังสิ่งแรก
สิ่งที่จะนำผมไปสู่คำตอบเหล่านั้น คำตอบที่ทำให้วันที่น่าเบื่อหน่าย กลับกลายเป็นวันที่มีคุณค่า
อย่าปล่อยให้ชีวิตถูกใช้ไปวันๆ
เพราะเวลาชีวิตเราไม่ได้มีให้เราใช้อย่างเหลือเฟือ
ฝันให้ถึงในสิ่งที่คุณอยากเป็น ปีนป่ายไปตามบันไดนั้น
และปล่อยให้ความเชื่่อนำทางคุณ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
แล้วคุณล่ะ...คุณคิดว่าไง?