 |
| ก้อนหิน..ก้อนหนึ่ง |
คุณเคยรู้สึกมั้ยครับว่า การเกิดเป็นก้อนหินนี่ เป็นชีวิตที่มีความสุขไม่ใช่น้อย
ไม่ว่าภายนอกจะวุ่นวายเพียงใด ทั้งพายุ ฝนตก น้ำท่วม มันก็ยังอยู่ของมันอย่างนั้น
ไม่แตก และไม่มีการโวยวายใดๆ
เป็นชีวิตที่สุข สงบ และน่าอิจฉาไม่ใช่น้อย...
ถ้ามีใครสักคนหยิบก้อนหินขึ้นมา และขว้างมันออกไป
ออกไปยังที่ที่ใหม่
ถึงตอนนี้ มีความเป็นไปได้ 3 ทาง
1. ก้อนหินก้อนนั้นพุ่งไปยังเป้าหมาย และตกลงตรงนั้น ในสภาพเดิม
อาจจะมีเปรอะเปื้อนบ้างเป็นธรรมดา แต่สภาพก็ยังสมบูรณ์ดี
2. ก้อนหินก้อนนั้นพุ่งไปยังเป้าหมาย ตกลงตรงนั้น แต่แตกออกเป็นชิ้นๆ
โชคดีอาจแค่ร้าวหนัก เมื่อสะกิดอีกทีก็อาจแตกได้ทันที โชคร้ายหน่อยก็แตกกระจัดกระจายอยู่ตรงนั้นเลย
3.ก้อนหินก้อนนั้นยังอยู่ในสภาพเดิม และตำแหน่งเดิม เพราะยกมันไม่ขึ้น!!
หรือเพียงแค่หยิบมันขึ้นมันก็แตกแล้ว!!
บางทีชีวิตคนเราก็เหมือนกับก้อนหินก้อนนึง
การที่เราทำอะไรซ้ำๆ อาจทำให้เราเคยชิน
และบางครั้ง เพราะความเคยชินนั้นเองทำให้ชีวิตเราถูกครอบงำได้ง่าย
ไม่ว่าจะ ความกลัว ความยึดติด หรือแม้กระทั่งความทะนงตน
สิ่งเหล่านี้ ล้วนค่อยๆสั่งสมมากขึ้นเรื่อยๆ ตามเวลาที่ผ่านไป
รอวันเวลาที่เหมาะสม
วันที่ชีวิตพบกับความเปลี่ยนแปลง
ไม่ว่าจะเปลี่ยนแปลงด้วยโชคชะตา หรือตัวเราเองก็ตาม
วันนั้นสิ่งเหล่านี้จะผุดขึ้นมาชี้นำชีวิตคุณ เหมือนเปาบุ้นจิ้นชี้ขาดนักโทษ
โดยที่คุณไม่รู้ตัว
สิ่งเหล่านั้นจะตั้งคำถาม ถามคุณมากมาย ถ้าโชคดีตอบตรงคำถามอาจได้ฟังผลชี้ขาดเร็ว
โชคร้ายหน่อยก็อาจยืดเยื้อ และปิดคดีไม่ได้!!
อาจเป็นดั่งก้อนหินก้อนที่สอง ที่แตกเป็นชิ้นๆเมื่อถูกโยน
แต่อย่างน้อย ก้อนหินก้อนที่สองนั้นก็แตกเมื่อมันถูกกระแทก
มันอาจได้ไปอยู่ในที่ที่ใหม่ ในสภาพที่ไม่สมบูรณ์ก็จริง แต่เมื่อเวลาผ่านไป ก้อนหินก้อนนั้น ก็จะกอบโกยเม็ดดินเม็ดทรายตรงนั้น มาเสริมสร้างตัวเองจนสมบูรณ์ได้ดังเดิม
หรืออาจดีกว่าเดิมด้วยซ้ำ...
ต่างจากก้อนหินก้อนที่สาม ซึ่งเพียงแค่จับมัน มันก็แตกร้าวซะแล้ว...ไม่ต่างจากการจับก้อนดินธรรมดา
มันก็ย่อมจะติดอยู่แต่ที่ตรงนั้น อาจนานจนต้นไม้งอกเงยขึ้น จนมันไม่มีโอกาสได้ไปที่อื่นอีก เพราะถูกฝังลงใต้ดิน!
ความเปลี่ยนแปลงไม่ได้เป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้
และไม่ได้เป็นสิ่งที่รู้ได้ด้วยดวงชะตา..
บางครั้งเราสามารถรู้สึกได้ แม้ทีละนิดก็ตาม แต่บางคนนั้นเลือกที่จะไม่สนใจ
ทำให้เมื่อมันเกิดขึ้น เรามักเตรียมพร้อมไม่ทัน
เกิดความสับสน และคำถามมากมายก็พรั่งพรูออกมาในตอนนั้น
ว่าสิ่งเหล่านี้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ทำไมมันต้องเกิดขึ้นกับเรา
แต่ถ้าเราเรียกความเปลี่ยนแปลงนั้นเป็น "โอกาส" ไม่ว่ามันจะดูแย่ซักเพียงใด
ต่อให้ก้อนหินห้อนนั้นจะถูกขว้างแล้วแตก แต่อย่างน้อยมันก็ได้อยู่ในที่ที่ใหม่ ความรู้สึกใหม่ๆ อย่างที่ก้อนหินบางก้อนไม่เคยมี
ถ้าเราเรียนรู้ที่จะมองมันในแง่มุมที่มีประโยชน์ และรับมือมันด้วยสติปัญญาเหนืออารมณ์...
Coffee Meow
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
แล้วคุณล่ะ...คุณคิดว่าไง?